Kankerbehandeling

Kankerbehandeling - Het vernietigende nieuws
Als jij of een naaste een kankerbehandeling ondergaat, neem dan even de tijd om dit persoonlijke verhaal te lezen.

Op 22 juni kreeg ik het meest verwoestende nieuws te horen dat ik in mijn hele leven ooit had gehoord: "Allison, je testresultaten zijn binnen. Het is niet TB, maar kanker, en het heeft zich al naar verschillende delen van je lichaam verspreid".

Een paar tellen zat ik daar in het kantoor van mijn arts, in shocktoestand en volkomen ongeloof. Maar al snel werd mijn brein overspoeld met allerlei gedachten en vragen...."Hoe heb ik kanker gekregen? Ik ben pas 36 en op het punt om een nieuwe richting in mijn carrière in te slaan. Zal ik sterven en mijn dromen om een succesvol ondernemer te worden nooit zien uitkomen? En hoe zit het met mijn plannen om twee kinderen te hebben? Zal ik nooit de kans hebben om mijn babymeid de naam "Anaya" te geven (dit is een Afrikaanse naam die "naar God opkijken" betekent)? Worden al mijn dromen ineens het raam uit gegooid? Ik heb nooit gerookt, overmatig alcohol gedronken of drugs gebruikt, dus waar kan die kanker nou in vredesnaam vandaan komen? Is dit een erfelijk soort kanker?"

Toen de werkelijkheid van dit nieuws eindelijk begon te dagen, huilde ik vanuit het binnenste van mijn ziel. Door de vloedgolf van tranen probeerde ik het gezicht van mijn arts te ontwaren, op zoek naar de antwoorden op mijn vragen. Hij kon me geen rationele verklaring geven en ik kon aan zijn gezicht duidelijk zien dat hij het er ook moeilijk mee had. Ik kende mijn arts al vele jaren, sinds hij mij in 1997 had geopereerd om enkele weefseltumoren te verwijderen. Hij was in staat gebleken om mijn baarmoeder te redden, terwijl andere specialisten mij hadden verteld dat ik een hysterectomie zou moeten ondergaan. Zou hij ook nu in staat zijn om zijn door God gegeven talenten en vaardigheden te gebruiken om deze kanker uit mijn lichaam te verwijderen? Nee, niet dit keer. Deze situatie vroeg om een ander soort specialist, dus verwees hij me naar een oncoloog die gespecialiseerd was in baarmoederhalskanker. Hij vermoedde namelijk dat deze kanker in mijn baarmoeder was begonnen.

Nadat de oncoloog me onderzocht had en mijn testresultaten had bekeken, stelde ze vast dat de kanker niet uit mijn baarmoeder afkomstig was. Ze verwees me daarom naar weer een andere arts, een gastro-intestinaal chirurg die een endoscopie en een colonoscopie liet uitvoeren. De resultaten van deze onderzoeken lieten zien dat de kanker in mijn blinde darm was begonnen en zich vervolgens had verspreid naar mijn maagwand, galblaas, baarmoeder, eierstokken, eileiders en de karteldarm. En alsof dat nog niet genoeg was, zaten in mijn lichaam ook nog eens twee verschillende, zeldzame soorten kanker! Net als de eerste twee artsen kon ook deze arts mij niet behandelen, dus werd ik naar een oncoloog doorgestuurd die gespecialiseerd was in de zeldzame kankersoort die mijn lichaam aan het aantasten was. Zijn advies was dat ik een radicale aanpak moest volgen, wat inhield dat ik een chirurgische ingreep zou ondergaan die in het Engels "debulking" wordt genoemd. In deze procedure zou de chirurg zo veel mogelijk van het zichtbare gedeelte van de tumor verwijderen. Deze stap zou dan opgevolgd worden door een agressieve chemotherapie.

Ik vroeg hem of er nog andere alternatieven waren en of ik een kans had om dit te overleven als ik zijn advies niet zou opvolgen. Hij antwoordde eerlijk door te zeggen: "Nee, je zal dit dan niet overleven, omdat je al in fase 4 van de ziekte zit."

Kankerbehandeling - De pijn
Ik gebruikte het gezond verstand dat God me had gegeven en koos voor de chirurgie gevolg door de chemotherapie. De chirurgie vond plaats op 14 oktober. De hele operatie duurde zeven uur. Mijn voortplantingsorganen en een gedeelte van mijn karteldarm werden verwijderd; mijn blinde darm werd eveneens weggehaald en mijn galblaas werd afgeschraapt. Aan het einde van die maand had ik mijn eerste chemokuur. Daaropvolgende bezoeken aan de oncoloog lieten geen tekenen van vooruitgang zien. De prognose van mijn arts was dat ik voor de rest van mijn leven chemotherapie zou moeten ondergaan.

Hoe veel meer kan ik dragen, God? Zal ik ooit uit deze nachtmerrie ontwaken? De pijn in mijn hart, verstand, geest en lichaam... zal die ooit ophouden? Wanneer zullen de waanvoorstellingen door al mijn geneesmiddelen eindelijk ophouden? Zal ik bezwijken onder deze gevreesde ziekte die ik mijn ergste vijanden niet zou toewensen? Wat is er met mijn geluk en rust gebeurd? Waar is mijn stralende glimlach gebleven? Hoe veranderde dat verblindende licht dat van mij uitstraalde in zo'n kleine vonk?

Dus na acht maanden zware chemotherapie, twee bloedtransfusies, extreem gewichtsverlies, vermoeidheid, zere botten en gewrichten, haarverlies, zweren in mijn mond, gevoelloze vingers en tenen en een ernstige overgevoeligheid voor kou, kan ik nu het goede nieuws vertellen!

Kankerbehandeling - De resultaten
Op 29 december ontving ik het mooiste geschenk aller tijden: leven en gezondheid. De arts die me eerder had verteld dat ik voor de rest van mijn leven chemotherapie zou moeten ondergaan, moest zijn woorden terugnemen. De CT-scan die ik op 17 december had gehad vertoonde geen zichtbare tekenen van kanker in mijn lichaam!

Scans die drie maanden later werden genomen lieten hetzelfde zien. Geen kanker. Hoe en waarom had ik dit overleefd?

Enkele maanden eerder had ik God in mijn geest horen zeggen: "Hoe meer aan iemand is toevertrouwd, des te meer zal van hem worden gevraagd." Deze woorden kunnen in het evangelie van Lucas (12:48) worden gevonden. Vanwege Gods genade, Zijn erbarmen en Zijn liefde voor mij, werd mijn leven gespaard en had ik een tweede kans gekregen. Ik besefte nu dat mijn geloof, de overdenking en de bekrachtiging van Gods Woord, samen met de stortvloed aan liefde, gebeden en steun van mijn familie, vrienden en zelfs onbekenden een belangrijke rol hadden gespeeld in de genezing van mijn lichaam. Hoewel ik op sommige momenten depressief en uitgeput was, gaf ik nooit mijn geloof op dat God in staat was om mijn lichaam van deze ziekte te bevrijden. Geloof is "een onverzettelijk en onveranderlijk geloof en vertrouwen in God, Zijn Woord en Zijn beloften, ongeacht of je een verandering in je situatie, toestand of omstandigheden kunt waarnemen".

Kankerbehandeling - Begrip
Ik daag iedereen uit die deze woorden leest. Misschien onderga jij wel een kankerbehandeling. Houd alsjeblieft moed. God is voor eeuwig trouw. Met welke moeilijkheden of beproevingen je ook te maken hebt, hou het GELOOF dat God je er doorheen zal helpen. Hij deed dat voor mij, en ik weet dat Hij dat ook voor jou zal doen. God houdt Zijn beloften en je kunt op Zijn Woord vertrouwen!

We hebben hier op aarde allemaal een ander doel, allemaal volgens Gods wil. Voordat ik uit mijn aardse ouders werd geboren, had God al een specifieke zending of opdracht voor mij. God redde mijn leven omdat ik nog niet klaar ben met de taak waartoe Hij mij heeft geroepen. Hij wil dat ik mijn geestelijke gaven - hulpvaardigheid, erbarmen, bemoediging en geloof - gebruik om anderen te helpen. Ik doe dat door te getuigen dat Hij leeft en dat Hij zo graag een relatie wil hebben met eenieder die maar tot Hem wil komen. God houdt ontzettend veel van ons en het breekt Zijn hart wanneer Hij ziet dat we pijn lijden en ons ver van Hem vandaan bevinden.

Ik geloof niet dat God mij kanker gaf; maar, God beantwoordde een groot aantal van mijn vragen door het volgende Bijbelvers in mijn geest te plaatsen: "In het voorbijgaan zag Jezus iemand die al vanaf zijn geboorte blind was. Zijn leerlingen vroegen: ‘Rabbi, hoe komt het dat hij blind was toen hij geboren werd? Heeft hij zelf gezondigd of zijn ouders?’ ‘Hij niet en zijn ouders ook niet,’ was het antwoord van Jezus, ‘maar Gods werk moet door hem zichtbaar worden’" (Johannes 9:1-3). Hetzelfde geldt voor mij: ik kreeg kanker zodat ik een getuige kon zijn van de genezende en wonderbaarlijke krachten van de almachtige God.

God genas mij geestelijk, emotioneel en lichamelijk. En de ultieme genezing die Hij ons kan bieden is geestelijke genezing. Voordat ik Christus als mijn persoonlijke Redder had aanvaard, leidde ik een leven dat werkelijk leeg was. Ik was op zoek naar liefde, maar steeds op de verkeerde plaatsen. ik was erg boos en verward, en ik kon dingen die ik zelf had gedaan of dingen die anderen mij hadden aangedaan maar niet vergeven. Maar nu ik via Christus een relatie heb met God, ben ik vreugdevol, vredig en hou ik meer van mezelf en anderen.

We kunnen bidden en God vragen om ons te genezen van onze lichamelijke ziekten of kwalen. Soms stemt onze genezing overeen met Zijn wil voor ons, maar soms is dat niet het geval. Spreuken 19:21 zegt: "Een mens maakt allerlei plannen, wat wordt uitgevoerd, is het plan van de HEER."

Geef alsjeblieft nooit de hoop op; vertrouw met heel je hart op God. Hij stuurde Zijn zoon Jezus Christus naar de wereld zodat wij een overvloedig leven kunnen leiden. Houd je vast aan je rots en je Redder, Jezus Christus, want Hij is gisteren, vandaag en voor altijd onveranderlijk.

Leer meer!