Angst overwinnen

(Read Angst overwinnen, Part 1 First)

Angst overwinnen - Een persoonlijk verhaal
Ik had nooit geleerd hoe ik mijn angsten kon overwinnen, maar ik was al op heel jonge leeftijd doordrongen van angst. Mijn moeder en vader waren beiden gelovig, maar waren elk volgeling van een ander geloof. Mijn Katholieke vader was heel dominant en dus was het Katholicisme de richtlijn voor ons familieleven. De eerste acht jaar van mijn schooltijd zat ik op een Katholieke school. De boodschap die mij thuis en op school werd meegegeven, was dat ik goed moest zijn, want anders zou ik naar de hel gaan. Dat geloof alleen was al genoeg om angsten in mij op te wekken; alles wat ik fout deed leidde naar de dood en de hel! Het was alsof ik in drijfzand leefde. Biechten, berouw en wroeging zouden mij wel redden, maar die redding was altijd van korte duur. Ik had geen geestelijk begrip van de dood, maar wat ik erover gehoord had vergrootte mijn angst voor de dood alleen maar.

Op een avond, toen ik ongeveer dertien jaar oud was, stond ik op het punt om in slaap te vallen toen ik de volgende woorden hoorde: "Als je gaat slapen, zul je sterven!" Ik ging rechtop in bed zitten om te zien wie dat gezegd had, maar er was niemand in de kamer. Dus ging ik weer liggen, deed het af als een nare droom en hoopte dat ik zou kunnen gaan slapen. Maar dat wilde maar niet lukken. In plaats daarvan hoorde ik die woorden opnieuw. Dit keer werd ik door mijn angst opgevreten. Ik brak in zweet uit en begon te rillen. Ik riep mijn moeder. Ze kwam mijn kamer binnenrennen, ging naast me zitten en hield me vast. Toen ik haar vertelde wat er gebeurd was, troostte zij me. Ze stelde me gerust en ging toen naast me liggen. Zo vielen we allebei in slaap. Ik werd wakker en dacht: "Wauw. Dat was echt vreemd. Het voelde zo echt, maar ik leef nog steeds. Ik ben niet doodgegaan dus is daarmee de kous af!" Maar dat was niet zo. Sterker nog, dat ging de volgende twintig jaar van mijn leven zo verder. Ik kon niet voorspellen wanneer het zou gebeuren. Het gebeurde niet elke nacht, dus het was elke keer weer een verrassing. En het voerde mij elke keer weer naar een volslagen paniektoestand. Ik riep mijn moeder nooit meer en ik vertelde nooit iemand anders over deze gebeurtenissen.

Als jonge volwassene verliet ik de kerk, omdat ik zo kwaad was op een god die mij in dit drijfzand gevangen hield, die niet liefdevol of zachtmoedig was, maar streng en nooit tevredengesteld. Ik studeerde af aan de pedagogische academie en werd later een onderwijstherapeut. Ik leerde veel over psychologie, maar ik leerde nooit mijn angsten te overwinnen, ook al zocht ik naar antwoorden in elke psychologieles die ik ooit had gevolgd. Tegen de tijd dat ik een jonge dertiger was, begon mijn leven zichzelf langzaam uit te schakelen. Mijn leven had meerdere gezichten gekregen. Ik was getrouwd, had een dochter en toen een zoon. Mijn leven leek aan de buitenkant geweldig, maar de innerlijke onrust was verstikkend. Ik had nooit vrede. Ik kon maar niet genoeg bezig blijven om mijn angstige denken uit de weg te gaan.

Toen had een van mijn broers een goed gesprek met mij en zei: "De God van de Bijbel is niet de god waarover wij als kinderen geleerd hebben. Wij hadden zelf de Bijbel moeten lezen. Als we dat gedaan hadden, dan zouden we Hem op een andere manier gezien hebben. Hij houdt echt van ons, Hij zal ons genezen, en Hij zal ons bevrijden." Dat was de eerste keer dat er hoop in mij opwelde. Het was genoeg om mij naar mijn Bijbel te leiden in de hoop dat ik daarin antwoorden te vinden. Ik verbond mij weer aan de Kerk, maar bleef uit de buurt van de denominaties van mijn ouders. Ik had enkele jaren nodig om te studeren, te luisteren en te leren, voordat ik eindelijk begreep dat deze angsten mijn leven beheersten omdat ik dat toestond. Ik begreep eindelijk dat het niet Gods bedoeling was dat ik angstig was. In plaats daarvan verlangt Hij er naar dat ik Hem geloof, op Hem vertrouw, en dat ik van mijn eeuwige bestaan met Hem verzekerd ben.

Op een avond ging ik naar bed en hoorde ik die woorden weer: "Als je gaat slapen, dan zul je sterven!" Dit keer ging ik rechtop zitten en overwoog of ik zou geloven wat ik hoorde, of dat ik zou geloven wat ik van de Bijbel had geleerd. Ik besloot dat ik niets te verliezen had behalve de angst zelf. Dus voor de eerste keer bood ik mijn angst het hoofd en zei luid: "Dat is een leugen en het is altijd een leugen geweest! Je hebt me voor de laatste keer gekweld. Ik zal vannacht niet sterven omdat mijn leven zich in Gods handen bevindt. Als Hij er voor kiest om mij weg te nemen, dan is de dood prima, want ik weet wat er dan zal volgen. Ik ben deze leugen meer dan beu, net als alle andere leugens die mijn rust proberen te stelen. Ik weiger toe te geven aan deze angst, omdat hij niet strookt met wat God zegt. Ik verander vanavond mijn denken. Mijn verstand ondergaat nu officieel een verbouwing en bevindt zich nu onder het toezicht van God." De angst probeerde zich hiertegen te verzetten, maar toen hoorde ik een andere stem: "De duivel haat het als je lacht en als je nu weer gaat liggen met een glimlach op je gezicht en gewoon gaat slapen, dan zul je hem verwarren." Ik glimlachte, dankte de Heer met heel mijn hart, en ging slapen.

Stopte alles op dat moment? Waren al mijn angsten overwonnen? Ik denk van wel, maar het gevecht om mijn verstand ging nog maanden door. God was trouw. Hij hielp mij inzien wanneer ik reageerde op oude, angstige gedachten. Elke keer maakte ik een bewuste keuze om niet te geloven wat zich in mijn gedachten bevond, maar om in plaats daarvan Gods Woord te geloven. Johannes 8:31-32 zegt: "Wanneer u bij mijn woord blijft, bent u werkelijk mijn leerlingen. U zult de waarheid kennen, en de waarheid zal u bevrijden." Het is nu al dertig jaar geleden sinds ik rechtop in bed ging zitten en mijn angst overwon. Ik heb in die dertig jaar bewust voorkomen dat nieuwe angsten vat op mij zouden kunnen krijgen. Met de hulp van de Heilige Geest bewaak ik mijn levensbeschouwing!

Worstel jij met angsten? Psalm 34:5 zegt: "Ik zocht de HEER en hij gaf antwoord, hij heeft mij van alle angst bevrijd." God wil jou bevrijden, dus vraag Hem er om! Waarom breng jij je angst niet naar God? Als jij nog nooit een relatie met Hem hebt gehad, dan kun je daar nu meteen mee beginnen. Het is mogelijk om alle soorten angsten te overwinnen, maar dan moeten we eerst een kind van God worden. Hij is slechts een gebed van jou vandaan.

Bid nu!