Kankerpatiënten

Kankerpatiënten - Volkomen verrast
Het is heel normaal dat kankerpatiënten geschokt en ongelovig reageren wanneer de diagnose wordt gesteld. Opeens voelen we een dwingend gevoel om ons te distantiëren van het onvoorstelbare... zonder waarschuwing werden we plotsklaps persoonlijk aangevallen! We verlangen naar eerlijkheid en dus roepen we uit: "Het is niet eerlijk! De kanker viel mij aan toen ik even de andere kant opkeek. Het leven is onrechtvaardig!" We zijn te jong, we zijn zelden ziek, of we hebben al een naaste of een dierbare vriend aan deze ziekte verloren. We zijn volkomen verrast en verward.

Het leven is niet eerlijk. Kanker is niet eerlijk. We raken verward wanneer we een verband proberen te leggen tussen God en kanker. God staat oppermachtig boven kanker en wat Hij doet is verheven boven het leven zelf. In "Disappointment with God"¹ (oftewel: "Teleurgesteld in God") schrijft Philip Yancey over een man, Douglas genaamd, wiens vrouw een gevecht tegen metastatische borstkanker streed. In deze zelfde periode raakte Douglas verlamd nadat hij door een dronken automobilist was aangereden. Hierdoor had hij onophoudelijk pijn en was hij niet meer in staat om voltijds te werken. Maar hij was niet teleurgesteld in God. Hij vertelde Yancey het volgende:

"Ik heb geleerd om verder te kijken dan de stoffelijke realiteit van deze wereld, naar de geestelijke realiteit. We denken heel gemakkelijk: 'Het leven zou rechtvaardig moeten zijn omdat God rechtvaardig is' Maar God is niet het leven. En als ik God verwar met de stoffelijke realiteit van het leven, door bijvoorbeeld een voortdurende goede gezondheid te verwachten, dan stoom ik mezelf klaar voor een vernietigende teleurstelling. Wanneer wij een relatie met God ontwikkelen die los staat van de omstandigheden in onze levens, dan kunnen we ons er doorheen slepen wanneer de stoffelijke werkelijkheid begint te verbrokkelen. We kunnen leren om op God te vertrouwen, ongeacht de oneerlijkheid van het leven".

Kankerpatiënten - Kortzichtig
Kanker plaatst alle mensen op gelijke hoogte. We zijn allemaal geschikte kandidaten voor kanker, ongeacht onze opleiding, inkomen of leefstijl. Kanker is geen straf voor slecht gedrag, maar een goede gezondheid is ook geen beloning voor goed gedrag! Maar de ziekte "beloont" de patiënt wel met de mogelijkheid om zich te concentreren op de belangrijke zaken in het leven.

Te midden van alle behandelingen en onderzoeken is er tijd om je op beloften, voornemens en verplichtingen te concentreren. We worden kortzichtig als we de dagelijkse vooruitgang in de verzachting van de pijn, de verlenging van onze levens en de onderdrukking van de ziekte negeren. We moeten ons voornemen om onze ogen van de "grote K" (kanker) af te houden en ons opnieuw richten op de kracht van de letter "M": mensen die om ons geven, zoals artsen, vrienden en familieleden. We kunnen onze gedachten richten op het nastreven van een houding die positief is. Een dankbaar gebed kan de krachtige beloften van God ontketenen. "Aan hem [God] die door de kracht die in ons werkt bij machte is oneindig veel meer te doen dan wij vragen of denken" (Efeziërs 3:20).

Kankerpatiënten - Een vertekend beeld
Het is heel normaal dat artsen een indicatie geven van "de kans" op een succesvol herstel en een positief resultaat van alle procedures. Melissa was een mooie 20-jarige meid bij wie de ziekte van Hodgkins werd vastgesteld. Chemotherapie gaf haar een 85% kans op herstel. Maar een maand later begonnen de tumoren te groeien. Een beenmergtransplantatie gaf haar een genezingskans van 35% met een kans van 15% dat ze ook van de ziekte van Hodgkin af zou zijn. Na een terugval die een longontsteking tot gevolg had, gaven de artsen Melissa een kans van nul om te overleven.

We hebben allemaal met percentages te maken... proefwerken, sport, de groeicurves van onze kinderen. Sommige percentages worden zelfs doelmatig opzettelijk verdraaid of gemanipuleerd. Maar God heeft een dergelijk voordeel niet nodig om de door Hem gewenste resultaten te bereiken. Wanneer een kankerpatiënt de controle aan Hem overgeeft, dan en alleen dan zal hij of zij beseffen dat onze onfeilbare God de touwtjes stevig in handen heeft. "Toch geef ik de hoop niet op, want hieraan houd ik vast: Genadig is de HEER: wij zijn nog in leven! Zijn ontferming kent geen grenzen" (Klaagliederen 3:22). Precies een week na een hele nacht bidden begon Melissa zelfstandig te ademen. Melissa, die zich nu in haar tweede jaar aan de universiteit bevindt, legt uit: "Wanneer je dat diepste punt in je leven hebt bereikt, waarop er eenvoudig niets meer is wat je zelf zou kunnen doen, dan leer je dat Hij de controle over alles in handen heeft, en dan geef je alles aan Hem en wordt het leven zo veel beter."

Kankerpatiënten - Een nieuw gezichtspunt
In plaats van onszelf te bekijken als zieke, verslagen of bange mensen, moeten we ons gezichtspunt veranderen. We moeten beseffen dat onze levens heel belangrijk zijn. Wanneer we ons bewust worden van Gods plan voor ons, dan worden ons gezichtspunt en onze visie vernieuwd en zien we onszelf zoals God ons ziet (Romeinen 8:38-39).

Vind hoop!