Traumatische hersenbeschadiging
Traumatische hersenbeschadiging – Een persoonlijk verhaal
Acht jaar geleden had ik een auto-ongeluk waarbij ik traumatische hersenbeschadiging opliep. Er bestaan verschillende categorieën van hoofdletsel, van mild (zoals in mijn geval) tot ernstig. Mild hoofdletsel kan nog steeds bijzonder ernstig zijn en het leven bemoeilijken, terwijl het leven met ernstig letsel extreem zwaar kan zijn.
Als ik zeg dat deze gebeurtenis frustrerend, beangstigend en verwarrend was, dan is dat nog heel zachtjes uitgedrukt. Als je aan hoofdletsel lijdt, dan is dat ongetwijfeld een levensveranderende ervaring. In mijn geval, en dit geldt ook voor veel andere mensen, is er geen terugweg meer. Ik ben nu een vijftiger. Toen ik een tiener was, had ik een score van 132 in een IQ test. Ongeveer een maand geleden scoorde ik 96.
Ook de mensen om me heen werden door mijn hoofdletsel beïnvloed; mijn gezin, collega's, artsen en vrienden. Ze merkten het verlies van mijn vaardigheden, mijn tragere denken, mijn gedragsverandering, mijn pogingen om sympathie voor mijn situatie op te wekken, een luiheid die ik nooit eerder had gehad, en talloze andere "labels" die je me zou kunnen opplakken; sommige waren onschuldig, maar de meeste waren dat niet.
Mijn eigen leven is een voorbeeld van het feit dat een hersenbeschadiging een heel verraderlijke verwonding is die door de meeste mensen niet goed begrepen wordt. Het is beschadiging waarbij een groot aantal van de resulterende gebreken verborgen blijven, terwijl andere duidelijk zichtbaar zijn. Maar verborgen of zichtbaar, in beide gevallen manifesteren deze gebreken zich op nadelige wijze. Positief denken, visualisaties, enzovoorts lijken voor mij helemaal niet te werken.
Traumatische hersenbeschadiging – Vervreemding
Nadat ik mijn traumatische hersenbeschadiging had opgelopen, ervoer ik een bijna volledige vervreemding van al mijn gezinsleden. Mijn vrouw scheidde van me, mijn familie begreep me niet, mijn vrienden verloren hun interesse in mijn leven, zelfs mijn gemeente vervreemdde van me. Mensen hebben me buitengesloten. Ik heb het gevoel dat er geen vangnet of ondersteunend netwerk meer bestaat waarop ik kan terugvallen. Ik ben ervan overtuigd dat ik hier zelf aan heb bijgedragen met mijn inconsequente gedrag en gedachten, mijn boosheid, mijn teleurstelling en een heleboel andere negatieve factoren waaraan ik me schuldig heb gemaakt. Twee jaar geleden vroeg mijn vrouw een echtscheiding aan. Door deze en andere beproevingen liepen mijn zelfvertrouwen en mijn zelfbeeld een behoorlijke deuk op. Ik ben vaak depressief en heb veel verdriet door wat er gebeurd is. Ik ben ontzettend vaak in de war.
Traumatische hersenbeschadiging – Hoop in Christus
Mijn relatie met Jezus Christus helpt mij enorm. Ik geloof dat er een werkelijke troost gevonden kan worden in de wetenschap dat ik ooit in de hemel zal belanden waar God mij en anderen zal genezen. Ik lees de Bijbel onophoudelijk en ik doe mijn best om Zijn Woord te begrijpen. Ik dank de Heer omdat Hij me door deze zware tijden heen helpt, want ik zou dat zonder Hem niet kunnen. Het is gemakkelijk om op God te vertrouwen wanneer alles op rolletjes loopt, maar het is zo moeilijk wanneer je wereld uit elkaar lijkt te spatten.
Het omgaan met dit letsel is pijnlijk, frustrerend en ontzettend deprimerend. Ik heb ontdekt dat de meeste mensen geen idee hebben wat hersenletsel is. Ze denken dat ik maar doe alsof het een groot probleem is. Omdat ik nog steeds kan schrijven en praten, beseft men niet dat ik hersenletsel heb opgelopen. Dat is voor mij soms erg frustrerend. Ik heb zeven keer geprobeerd om zelfmoord te plegen, steeds door een overdosis geneesmiddelen te nemen. Maar om de een of andere reden heeft God me in leven gehouden. Ik weet werkelijk niet waarom, maar ik heb het gevoel dat God een doel voor me heeft.
Ik probeer me te concentreren op de Bijbelpassages die me lijken te helpen:
"Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft." (Johannes 3:16)
"Broeders en zusters, ik beeld me niet in dat ik het al heb bereikt, maar één ding is zeker: ik vergeet wat achter me ligt en richt mij op wat voor me ligt. Ik ga recht op mijn doel af: de hemelse prijs waartoe God mij door Christus Jezus roept." (Filippenzen 3:13-14)
"Vraag en er zal je gegeven worden, zoek en je zult vinden, klop en er zal voor je worden opengedaan. Want ieder die vraagt ontvangt, en wie zoekt vindt, en voor wie klopt zal worden opengedaan. Is er iemand onder jullie die zijn kind, als het om een brood vraagt, een steen zou geven? Of een slang, als het om een vis vraagt? Als jullie dus, ook al zijn jullie slecht, je kinderen al goede gaven schenken, hoeveel te meer zal jullie Vader in de hemel dan het goede geven aan wie hem daarom vragen. Behandel anderen dus steeds zoals je zou willen dat ze jullie behandelen. Dat is het hart van de Wet en de Profeten." (Matteüs 7:7-12)
"Maar de HEER zei tegen Samuël: ‘Ga niet af op zijn voorkomen en zijn rijzige gestalte. Ik heb hem afgewezen. Het gaat niet om wat de mens ziet: de mens kijkt naar het uiterlijk, maar de HEER kijkt naar het hart." (1 Samuël 16:7)
Wat is uw reactie?
