Pourazowe uszkodzenie mózgu

Pourazowe uszkodzenie mózgu – Odosobnienie
Po moim wypadku, doświadczyłem poczucia osamotnienia i izolacji od rodziny, moja żona rozwiodła się ze mną, a rodzina nie rozumiała mnie, przyjaciele się oddalili, nawet kościół się odsunął. Odczuwałem ostracyzm. Czułem, że nie mam żadnego wsparcia i nie mam do kogo zwrócić się o pomoc. Wiem, że ja się tez do tego przyczyniłem poprzez moje zachowanie i gniew, poczucie rozczarowania i milion innych negatywnych czynników z powodu których, mam teraz poczucie winy. Moja zona rozwiodła się ze mną dwa lata temu. Poprzez to i inne doświadczenia, moja pewność siebie i poczucie własnej wartości podupadły. Uczucia żalu i smutku targały mną. Przez większość czasu czuję się zmieszany i skonsternowany.

Pourazowe uszkodzenie mózgu – nadzieja w Jezusie Chrystusie
To co jest najważniejsze dla mnie to wiara w Jezusa Chrystusa. Wierzę, że można znaleźć pocieszenie w świadomości, że kiedyś będę w niebie, gdzie Bóg uzdrowi każdego. Regularnie czytam Pismo Święte, aby lepiej rozumieć Słowo Boże. Dziękuję Bogu, że pomaga mi w tej trudnej dla mnie sytuacji, ponieważ wiem, że bez Niego, nie poradził bym sobie. Łatwo ufać Bogu, kiedy wszystko jest ok., trudniej kiedy twój świat się wali.

Zmaganie się z takim schorzeniem jest bardzo trudne, bolesne I frustrujące, często depresyjne. Zdałem sobie sprawę, że wielu ludzi nie ma pojęcia co to jest pourazowe uszkodzenie mózgu i myślą, że udaję. Ponieważ mogę pisać i czytać, nie zdają sobie sprawy z mojej przypadłości, co jest dla mnie bardzo frustrujące. Miałem kilka prób samobójczych – za każdym razem z powodu przedawkowania leków. Z jakiegoś powodu, Bóg trzyma mnie przy życiu. Nie wiem, dlaczego, ale mam to poczucie, że Bóg ma dla mnie jakiś cel.

Skupiam się na fragmentach z Pisma Świętego, które mi pomagają:

Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. (J 3:16)

Bracia, ja nie sądzę o sobie samym, że już zdobyłem, ale to jedno [czynię]: zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę w Chrystusie Jezusie. (Flp 3: 13-14)

Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą. Gdy którego z was syn prosi o chleb, czy jest taki, który poda mu kamień? Albo gdy prosi o rybę, czy poda mu węża? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec wasz, który jest w niebie, da to, co dobre, tym, którzy Go proszą. Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie! Albowiem na tym polega Prawo i Prorocy. (Mt 7: 7-12)

jednak rzekł do Samuela: «Nie zważaj ani na jego wygląd, ani na wysoki wzrost, gdyż nie wybrałem go, nie tak bowiem człowiek widzi , bo człowiek patrzy na to, co widoczne dla oczu, Pan natomiast patrzy na serce». (1Sm 16:7)

Tweet

Znajdź nas na:

---