Wybaczyć zdradę

 - Przesłanie nadziei

Jesteś tutaj: Wyzwania Życiowe >> Wybaczyć zdradę

Wybaczyć zdradę – Osobista historia
Aby wybaczyć zdradę, trzeba przyznać, że miała miejsce. Znam z pierwszej ręki udrękę jaką może spowodować zdrada. Wiem co to jest, nie dlatego, że mnie zadano ból, ale ja sama byłam sprawczynią bólu. Byłam niewierna w pierwszym i drugim małżeństwie. W zasadzie sformowanie „niewierność” to eufemizm dla „oszustwa”, a ja z całą pewnością oszukiwałam dwóch moich mężów.

Moja historia cudzołóstwa faktycznie zaczęła się przed pierwszym małżeństwem. Miałam pierwszy romans z żonatym mężczyzną kiedy miałam 19 lat. Schemat cudzołóstwa i zdrady małżeńskiej powtarzał się przez kilka następnych lat. Jak na ironię, wychowałam się w dosyć konserwatywnej rodzinie, gdzie nie akceptowano seksu przedmałżeńskiego i pozamałżeńskiego i pamiętam, że jako nastolatka, bardzo chciałam pozostać dziewicą aż do ślubu. Z drugiej strony, bardzo pragnęłam być zauważoną przez płeć przeciwną, więc dużo czasu poświęcałam na to, żeby wyglądać atrakcyjnie i „sexy”. Jeżeli nie udało mi się zdobyć zainteresowania mężczyzny, czułam pustkę, i kiedy w końcu udało mi się zdobyć uwagę mężczyzny, szybko nudziłam się i zaczynałam szukać następnego „obiektu”.

Nigdy nie myślałam o sobie, jako o “tej drugiej”. Ale z pewnością byłam kobietą typu “ta druga”. Były czasy, kiedy „przyjaźniłam się” z kobietami mężczyzn, z którymi miałam romans. Moje zachowanie było obrzydliwe, ale przekonywałam samą siebie, że wszystko jest w porządku, ponieważ nigdy nie chciałam zniszczyć czyjegoś małżeństwa. Chciałam tylko sprawdzić, czy potrafię uwieźć mężczyznę, na tyle, żeby zdradził swoją żonę. Mimo, że wiem tylko o jednej żonie, która się o mnie dowiedziała, jestem pewna, że byłam przyczyną niewyobrażalnego cierpienia innych żon również. Przykro mi. Słowo „przykro” nie wystarczmy wiem o tym, ale wtedy, stać mnie było tylko na to.

Z taką przeszłością seksualną, nigdy nie powinnam była wychodzić za mąż. Zdradzałam swoich dwóch mężów, przed ślubem i po ślubie. Nie potrafiłam przestać. Moje związki pozamałżeńskie wiązały się oczywiście z seksem, jednak nie o to w nich chodziło. Moje małżeństwa nie frustrowały mnie seksualnie, więc to nie seksu szukałam w romansach. Szukałam czegoś, co wypełni to poczucie pustki w moim życiu – dziury w moim sercu, która - wydawało się - nigdy nie zostanie wypełniona i uzdrowiona. Niektórzy biorą narkotyki, piją alkohol, albo wykorzystują pieniądze aby wypełnić tę pustkę, ja używałam to tego celu seksualnych relacji. Było to uzależnienie. Potrzebowałam coraz silniejszych bodźców, aby cokolwiek czuć.

“Potrzebowałam” romansów, aż w wieku 35 lat znalazłam jedyną rzecz, która była w stanie zapełnić pustkę w sercu i uleczyć mnie – czy raczej “jedyną osobę.” Tą osobą jest mężczyzna, ale nie jest zwyczajnym mężczyzną, jest idealny. Jest nim Jezus Chrystus. Kiedy skończyłam 35 lat, tkwiłam w bagnie po uszy. Znajomy opowiedział mi o Chrystusie, a ja oddałam Mu swoje życie i przyjęłam Go jako swojego Pana i Zbawiciela. Ponieważ Jezus jest Bogiem, i jest moim Stworzycielem, jest jedynym, który zna mnie i może mnie uzdrowić z mojego uzależnienia. Kiedy poprosiłam, On wybaczył mi wszystkie moje seksualne grzechy i oczyścił mnie z mojego niemoralnego życia.

Czy podoba Ci się to, co przeczytałeś/przeczytałaś na naszej stronie? Jeśli tak, to podziel się tym z innymi, używając poniższych portali: Czym są portale społecznościowe?