Nienawidzę swojego życia

Nienawidzę swojego życia – w desperacji
W końcu, siostra zapytała się, czy nie chciałabym z kimś jednak porozmawiać – zgodziłam się, chociaż wiedziałam, że jest to chrześcijański doradca. Nie miałam żadnego pożytku do tej pory z chrześcijaństwa, mimo, że wyrosłam w rodzinie religijnej. Uważałam ludzi wierzących za grupę hipokrytów. Była jednak zdesperowana. Powiedziała mi, że Bóg mnie kocha. Nie było mowy o tym, żebym jej uwierzyła. Potem powiedziała mi, że jestem grzesznym człowiekiem. Krzyknęłam: „Nic nowego!”

Dziwiłam się, że Bóg wcześniej mnie nie unicestwił. Trzecią rzeczą, jaką od niej usłyszałam, to że Bóg ma dla mnie plan. Byłam tak upadłą osobą, że wiedziałam, że sama nie przejdę przez życie. Tego dnia, powiedział Bogu, ze jeśli chce ten bałagan, jakim jest moje życie, może je wziąć i zrobić z nim co tylko chce. Przez całe życie chciałam aby ludzie mnie lubili i pragnęłam też, aby Bóg mnie zaakceptował i zrobił cos z moim życiem. Moje życie było nasiąknięte złością i buntem. Uczucia te nie zniknęły od razu, ale Bóg zabrał ode mnie złość I zaczął pokazywać tej zagubionej osobie jak bardzo ją kocha.

Nienawidzę swojego życia – znaleźć akceptację
Życie potraktowało mnie surowo. Dlaczego ludzie mnie nie kochają? Kto mnie pokocha? Co musze zrobić, aby ludzie zaczęli mnie kochać? Dlaczego nie czuje pokoju I miłości? Szukałam odpowiedzi na te pytania we wszystkich tych złych miejscach: upojeniu alkoholowym, seksie I narkotykach. Odpowiedzi te prawie mnie zabiły. Lecz kiedy Bóg dotknął mojego serca, znalazłam odpowiedzi do wszystkich moich pytań. Przyniósł miłość i pokój do mojego życia.

Zawsze czułam się głupsza od innych, teraz zobaczyłam, że to nieprawda. Robię od czasu do czasu głupie rzeczy, ale to nie sprawia, ze jestem głupia. To kolejna rzecz, którą Bóg mi objawił. Nie jestem doskonała, od czasu do czasu zastanawiam się czy ktoś mnie kocha i są momenty kiedy jestem zdołowana. Czasami jestem też zdruzgotana wspomnieniem swojej przeszłości. Kiedy jednak zwracam się do Boga I modlę się Jego Słowem, On zawsze jest przy mnie, gotowy aby przelać na mnie Swoją miłość I pokój.

Przez ostatnich pare lat Bóg daje mi tyle radości i pokoju. Tak tego pragnęłam przez całe życie. Otworzył moje serce na tak wiele spraw dotyczących Jego Osoby, o których jedynie czytałam; Jego miłości do mnie, Jego pragnienia pobłogosławienia mnie, i faktu, ze może kochać inne osoby przeze mnie.

Chwalę Boga za to, że zaakceptował mnie, pokochał i nigdy się mnie nie wyrzeknie – osobę słabą, grzeszną. Ale najważniejszy dla mnie jest fakt, że wyzwolił mnie, że jestem wolna do miłości, i do życia życiem, jakie On przeznaczył dla mnie. W Ewangelii Jana 8:36 jest napisane: „Jeżeli więc Syn was wyzwoli, wówczas będziecie rzeczywiście wolni.” Wers ten stał się moja rzeczywistością i wielbię Boga za to!

Czy ty także nienawidzisz swojego życia? Czy chcesz być wolna od poczucia winy, odrzucenia? Bóg oferuje ci przebaczenie. Czy przyjmiesz je?

Tweet

Znajdź nas na:

---